Bayan Durkovic'in evi

Bayan Durkovic benim  komşumdu..
70 li yaşlarda  uzun boylu
hem deniz hem toprak insanlarına has,
yaşını göstermeyen vücudu
egenin iki yakasından izler taşıyan karakteristik ses ve aksanıyla uyum içindeydi.
Şehirde herkesi tanır ve tanınırdı

Ölen eşinin mezarına hiç gitmediğini duyduğumda şaşırmıştım
elini kalbinin üzerine koymuş o hep burada zaten demişti
Kocasından aldığı emekli aylığını her şeyin üstünde tutar
her maaş günü onu minnetle dualarla anardı.
Öylesine kanaatkar ve küçük mutlulukların insanıydı

Daha taşındığım anda birbirimize hemen kaynaşıvermiş
yarım saat içinde de:)) kasabanın bütün gelmişini geçmişini  kendisinden öğrenivermiştim
Ailesinin Midilli'den küçük bir kayıkla ve bir sandık eşyayla  gelme hikayesini
mübadil torunu olmanın merakı ile defalarca dinlemiş,
asker abisinin uçağı düştüğünde anacığının saçlarını yola yola
şehri bir baştan başa koşarak  garnizon kapısına dayanmasını anlatırken birlikte ağlamiştık.
Ada şivesiyle
-İşlenirsin be çocuk yapayım sana bir yorgunluk kahveciği  içelim karşılıklı
diye seslenişi hala kulaklarımdadır...
Kahvemin falına bakar
parsel parsel arsacıklar,devlet kapısından şapkalı adamların getirdiği bembeyaz kağıtçıklar, (her zaman gelen şişman postacıyı tarif eder)hemen kapının eşiğine kadar gelmiş ama bir türlü içeri girmeyi beceremeyen tomar tomar paracıklar ve yılan,akrep biçiminde kuyumu kazmaya çalışan bilumum insancıklar o kücücük fincanın içinde beni bekler dururdu:)
İlk soğuklar başladığında bahçeme zeytin odunları fırlatır
üşütmeyesin oğlancığı derdi
Kapımın eşiğine konulan bir şişe zeytinyağı
bazen bir kavanoz zeytin olur
bazen de bahçesinden topladığı ekmek ayvaları duvarıma dizilirdi
Eli açık kendi küçük dünyasında olabildiğince cömertti

Bayan Durkovic'i 25aralık 2007 de sonsuzluğa uğurladık
Evi geçen seneye kadar boş kaldı
O artık yoktu...
Ama ondan kalanlar,
yani eşyaları evin içinde olduğu için midir ?
bilemiyorum..
Tuhaf bir şekilde
bana hala orda yaşıyormuş  gibi gelirdi
Ev ne zaman kiraya verildi.....
Birden her şey yabancılaştı gözümde
Bahçesine bir daha hiç girmedim
Ve bu kış bizi birbirimize bağlayan tahta merdiveni de kırıp sobada yaktım

 BAYAN DURKOVİC'İN AZİZ HATIRASINA

..

Egeye has eski mimari özellikleri taşıyan bu ev

iç içe geçmiş üç oda ve bir mutfaktan oluşur

Hem mutfaktan hemde salondan girilen iki ayrı kapısı vardır

Tavanları yüksektir ,ferahtır

Tam bir yaz evidir anlayacağınız

Sadece özel günlerde açılan misafir odası

Yerden tavana ahşap dolaplarla,raflarla dolu provence mutfağı(ne yazık ki resimler  çok kötü ışıkta çekildiği için koyamıyorum)

1960 lardan kalma koltuklara kendi elleriyle işlediği yastıklar

örtüler,sandalye minderleri,üzerinde yan gelip yattığım divanlar

yeşil beyaz boyalı pancurlar

zeytin odunları

Midilli'de bırakılan çiftliklerin konakların hikayeleri

ve kahvecik falları

çokk uzak birer anı oldular şimdi

sevgiyle saygıyla özlemle anıyorum

Kimi kaneviçe kimi  rengarenk yünlerden
Kendi elleriyle işleyip  ördüğü yastıklar

divanlar...
ah.. o divanlar
 hangimizin evinde yoktu ki
en güzel sohbetler onun üzerinde yapılır
en güzel uykulara orada yatılırdı

üçyüzaltmışbeşgün rüzgarlı 
çamaşırları beş dakikada kurutan geniş balkon
ağaçların ardında deniz var

brokar kumaşlı yaylı kanape
1960 lı yıllarda misafir odalarının kraliçesi  olan bu güzelliği hatıra olarak almadığıma pişmanım

PRENSES nam-ı diğer hırsızlar kraliçesi
Bayan Durkovic'in mutfağının kadrolu hırsızı
... yüzündeki sevinç ifadesine dikkat...eski günler aklına gelmiş olmalı ki nasıl da keyiflenmiş zilli

Bir keresinde kadıncağızın bir kangal sucuğunu çalmıştı
Durkovic kediyi her gördüğünde sanki hadise beş dakika önce olmuş gibi 
ne çaldın be sucukcuğumu diye sitem edip dertlenir
 yanında biri varsa( Prenses için sıradan bir iş olan) çalınan sucuğun hikayesini
 ilk günkü heyecanla uzun uzun anlatır  ve böylece olay güncelliğini hiç yitirmezdi 

Ve.. bu sucuğun hatırası kedide de derin  izler  bırakmış olmalı ki 
Prenses bayan Durkovic'in cenaze törenine katılıp aileden biriymiş gibi son görevini yerine getirdi

Onca kalabalığa  rağmen  iki sandalye arasına konulan tabutun altında tören boyunca sessizce  bekledi.Ne miyavladı ne de bütün kapılar açık olmasına rağmen eve girmeye çalıştı
.Hatta ihtiyar  bir kuzen uğursuzluktur diye Prensesi ormana kadar bir kaç sefer kovaladı.Üzüntülüydüm ama tutucu ihtiyar akrabaların ve Prensesin  hallerini gördükçe içimden kahkahalar atmak geliyordu.Her defasında geri geldi ve ne zaman baktıysam onu orda tabutun altında gördüm Bu benim için çok özel bir anıdır...

 Egeye has demir  pancurlar
kapatamadığında bana seslenir 
.ben arkadan iterken kendisi içerden çekerek
 zar zor çengelini takardık

Bayan Durkovic'in tahta sandalyeleri
Dört adet olup pembeye çalan bir renkleri vardır
Oldum olası tahta sandalyeleri severim

Bn.Durkovic'in Baba Evi

 

evin ormana açılan kapısı